"Yiðit muhtaç olmuþ kuru soðana..."
der Mahsuni Aða!
Bu dünya düzeninde dürüstlüðe yer yok!
Bu dünya düzeninde insanýn kazanmasý zor!
diyorlar vesselam!
Her gün güneþin doðmasýyla sahne kurulur..
Birer birer her yiðit için teker teker kurulur..
Sahnede yumruk, kuru soðan ve yiðit bulunur..
Kim bekler bilir misiniz?
Yiðidin caný ve canlarý bekler..
Ne bekler bilir misiniz?
Bir kýrýntý ekmek için bekler..
"Yiðidin sözü, demirin kertiði..."
der Atalar! Aðalar!
Yiðit sözünün eridir!
Yani sözü senettir yiðidin!
Ekmek can olmalý, can!
Can olan ekmek
kuru soðana, amade olmalý!
Olmalý deme Koncuy!
Olsun de!
Çünkü yiðit ne ekerse helalindendir..
Yolunda, evinde, barkýnda iki çift göz olur..
Bekler karda, kýþta, yaðmurda, tufanda camýn ucunda..
...
O gözlerde umut var!
Teni uçuk ve kimsesiz!
Caný için bekler bir parça umuda dayalý!
Kemikleri tutmaz olur, neredeyse amansýz!
Yiðit perme periþan ulaþýr barkýna..
Aþý, çorbasý, arý can olur o dem..
Yumruðu týnlamaz o dem..
Kuru soðan hakkýný alýr o dem..
Yiðit yiðitliðini bu devirde yitirmemeli
aðalar beyler!
Yitirince eðer yiðit yiðitliðini..
Cihan aðlar sýzlar!!!
...
Siz!
Ýçimizdeki bizi ve yine siz!
Ýçimizdeki `ben´i bilir misiniz?
O siz ve ben ki insanda mevcut..
Ýnsanoðlu ihaneti içer,
insanoðlu küfrü içer,
insanoðlu mal mülkü içer
asla doymaz!
Ancak yiðit..
Helalinden içer!
Helalinden ister!
`Helalim ol!´ der hatun diye gönül verdiðine!
Baþka hatunlar kör olur gözüne..
Yiðit severse gönül þahdýr..
Alýr gönlü türbedar Aynalý Baba hürmetine..
"Sevinçlerimiz bile artýk mekanik,
Sevgisiz saygýsýz otomatik."
der Karaca! Aðalar!
Asl olan sevgi, saygý, kuytulara gitmiþ..
Yerine maskeli sevgi, saygý çýkýp meydanlara
`Asl olan sevgi, saygý biziz bu devirde´diye
naralar atar oldular..
Manasýzlýðýn sevgi ve saygýsýný yudumluyoruz
artýk düþünmeden..
Ne aðýr imtihanlar bunlar?
Ey, yüzümde kaybolan tatlý tebessüm!
Sokul yarýnsýz gölgene..
Sokul...
Koncuy (Alaz Serdengeçti) - 14.02.2017