Bilesin ki güneþe dokunsam; Bu kadar yanmaz, Ateþin ortasýnda kalsam; Böyle kor olmazdým. Ne yaptýn bana sevgili; Ne yaptýn ki aslýma dönemiyorum. Beni nasýl yaktýn ki; Kül olsam da sönemiyorum. *** Bilesin ki yaprak olsam, Bu kadar savrulmaz, Toprak olsam, Böylesine daðýlmazdým. Ýçimde nasýl bir fýrtýna kopardýn ki; Her yeri yýktýðým halde, Bir türlü durulamýyorum. Paramparça olduðum halde; Tek bir zerremi bulamýyorum. *** Bilemedim ki; Gözlerinmiydi beni bu kadar yakan, Yoksa sözlerinmiydi, Beni parçalara ayýran. Ellerinmiydi kalbimi söküp alan, Yoksa benmiydim, Sana kolayca teslim olan. Kim bilir belki de; Bir tek sendin; Bu aþkta masum olan.
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.