Öðrendim ki; Acýnýn sýnýrý olmazmýþ. Sen dayanamam desen de, Sýrada daha dayanýlmazý varmýþ. *** Öðrendim ki; Hiç bir þeyin sonu yokmuþ, Sen bitti desen de, O hep yeniden baþlýyormuþ. *** Öðrendim ki; Kaçýþlar yalnýz kendindenmiþ. Sen uzaklaþtým desen de, Kaçtýðýn hep sendeymiþ. *** Öðrendim ki; Hiç bir þey öðrenmemiþim. Gördüðümü sandýðým þeyleri, Gerçekte hiç görmemiþim. Yaþadým derken ölmüþ, Öldüm derken uyanmýþým. *** Öðrendim ki; Ben ne var ne de yokmuþum. Gitmediðim yerde bulunmuþ, Gittiðim yerde hiç olmamýþým. Ne yazmýþým ne okumuþum. Týka basa doydum derken aç, Açlýktan ölürken tokmuþum. *** Öðrendim ki; Ne gerçek ne yalanmýþým. Ne giden ne kalanmýþým. Ne bir adým varmýþ, Ne de kimseler bana yarmýþ. Öðrendim ki, Bir kader varmýþ, Onu da yazan önceden yazmýþ. Bana ise sadece ona uymak kalmýþ...
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.