mesafe þarlataný hayata dair bir gölge çabuk kapýlar ardýnda sýkýþan kalbini soðutmaya çalýþan geçip geçip gelmeyecekmiþ gibi yeni aðýz tadýyla mutluluklar uyandýrsam umutlar uyandýrsam dinler misiniz beni
denizi terk edip karaya ilk adým attýðýmda boðulan balýðý suya döndürmüþler nefes almýþ bir gülümsemiþ ki mavi çarþý pazar insanlar sarýlmýþ birbirine bir de martýlar selam eder gibi gökyüzüne
ölüp orada yazý kýþý baharý anýmsamak nasýl oluyor niçin ve beyaz kuþku ile aðaçlara adýmý soruyorum ki yapraklar susup aþkýma cevap vermedikten sonra
saklanýp adada çiçekli bahar yutmak sonra unutmak olan biteni sonsuzluk rüyasýnýn sonuna varmak uyanmak gözlerimi açtýðýmda hiçliðe.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.