TUTSAK

Tutsak bir gülümsemen vardý hatýralarýmda
Beynimin kasýrgalarý arasýndan sýyrýlýp geliyordu gözümün önüne.
O saf tertemiz yüreðin, hala aklýmýn en kuytu köþesinde saklý duruyor,
Su gibi sözlerin kulaklarýmý çýnlatýrken kalbime vuruyor yalnýzlýðým..

Arkama dönüp baktýðýmda kimse görünmüyordu gölgemden baþka
Tek bir misafirim vardý duygularý terkedilmiþ evimde,
Özlemlerim pusu kurmuþtu, býrakmýyordu yakamý..
Sana olan hasretim tüm özlemimle oturuyordu baþ köþede.

Duygularým yaralýydý sana kanýyordu
Özledim be kýnalý,
Kalbim, yine yeni yeniden atýyordu
Senin için…

Tutsak bir gülümsemen vardý hatýralarýmda
Pembe kaplý defterin tozlanmýþ duruyordu masamda
Bana sunduðun sevgiye dair her þeyi anlatmýþsýn tertemiz sayfalarýna
Yüreðinin çarptýðýnca yazmýþsýn aþkýný, tüm çýplaklýðýyla..

Ýncinmiþ ruhum solmuþ bir gül gibiydi alacakaranlýkta
Vurgun yemiþ ve yalnýzdý acýmasýzca terk edilen kalbim.
Düþüncelerindeki depremler yýkmýþtý sevgi duvarlarýmý
Hasretin vardý bende saklý,
Senden geriye kalan tek hatýramla,
Geçiyordu günlerim yalnýzlýða tutsak ve çaresiz

Yaralýydý duygularým
Seni düþündükçe derinleþiyordu yaralarým.
Özledim be kýnalý,
Býraktýn beni öksüz, yitik ve sana tutsak kalbi yaralý…


Birtanesi kasým 2007













Sosyal Medyada Paylaşın: