Kendini sobele...

Tutsa yýldýzlara dokunacaký,
Ya da yedi renkli göðün kuþaðýný baðlayacaktý saçlarýna...

Son gurbeti,
Ýlk gurbetti...

Ne gelebildi,
Ne de gidebildi...

Çocukluðu döküldü göz yaþlarýnda avuçlarýna,
Ne kadar þýmarýktý?
Kabuklar saçýldý baþýna,
Omuzlarýnýn aðrý/sý dizlerine indi,
Güç bitap ulaþmýþtý mavi göðün örgüsüne,
Deniz kokuyordu asýrlar öncesi toprak,
Yýðýlmýþ, daðýlmýþ, saçýlmýþtý taþlar gurbet ovasýnda,
Bir þeyler iyi gelmiþti ruhuna,
Öyle ya alýþkýndý ölüm üþümelerindeki soðuða...

Ýlk kez gerçekten üþümüþtü,
Ýlk kez mecaz deðildi titrek üþümesi,
Gerçekten üþümüþtü memleket bildiði bedeni...

Avuçlar avunur,
Avuçlar seni gurbetinle mutludur..

Þimdi istanbul düþü sarmýþtý us kalabalýðýný,
Git oralarasa!
Senin tarihini yazsýn o þehir,
Senin topraðýnýn tuzu, mavi denize karýþsýn,
Bir çift maviyle tanýþacaksýn,
Gök ve su maviliði...

Ezberleme bu sefer tanýmadýðýn þehri,
Uçsuz bucaksýz bir kalabalýk bekliyor seni,
Koþ o þehrin çoðunluðunun gürültüsüne,
Özgür ol olabildiðince,
Depreþmiþ köhneliklerin savursun seni kalabalýk o þehirde...

Saçlarýna özenme,
Yüzünün en masum halini göster nemli güneþe,
Merhabaný ilk sabahtan sal,
Ýyi geceni dalga seslerinde ýþýyan yakamozlardan dile,
Tekrar doð, tekrar martý seslerini dinle,
Gitmediðin onca yýllardan özür dile...

Sev !
Sevdayý koynundan söküp çýkar ,
Saklanmýþ yüreðinde, kendini sobele,
Kýrlarýndan gelincik çiçekleriyle saçlarýný süsle,
Küskün ruhunun özgür melodisine kulak ver,
Ezberleme sevgileri,
Biraz kardeþçe, biraz insanca sev,

Yine ezberleme hayatý,
Bütününde hepsi senin þansýndý...

Sevinç/lerin hepsi senin elinde,
Duymaktan çekinme,
Senin için çalan hayat melodisini dinle...

Aybüke
Sosyal Medyada Paylaşın: