Adıyaman Şehrengizi
Yüzün güleçtir senin, þehirlerin incisi!...
Göklerin kartalýsýn, hakikatin öncüsü!...
Seni düþünedurdum kapayýp gözlerimi
Mâzini mâzim saydým, iz ettim izlerini
Seyirtepe’ye çýkýp seyrettim cemâlini
Þerefle taþýyorsun o asil kemâlini
Ýlâhî bir nakkaþýn kaleminden çýkmýþsýn
Yataðýna sýðmamýþ, bentlerini yýkmýþsýn
Buram buram bir tarih yatmakta topraðýnda
Köklerin imzasý var, çýnarýn yapraðýnda
Ekmek kadar azizsin, dört yapraklý yoncasýn
Muhabbetin baðýnda gün görmemiþ goncasýn
Eþsiz güzelliðinle taht kurdun gönüllere
Kokunu baðýþlarsýn bahçemdeki güllere
Gurbet türkülerinde yanýk bir ezgisin sen
Alnýmýza çizilmiþ derin bir çizgisin sen
Þehrengizler güzeli, yamansýn Adýyaman!...
Akdað’ýn tepesinde dumansýn Adýyaman!...
Soframda kuru soðan; ekmeðim, aþým benim
Hasretin gözesidir, gözümde yaþým benim
Iþýk süvarileri aydýnlatýr geceni
Düþürmezsin dilinden aþka banan heceni
Dolunayýn þavkýný senin yüzünde gördüm
Hasretin ateþini sevda közünde gördüm
Sabahý sende gizli, karanlýk gecelerin
Yüreði tutuþturur ateþin hecelerin
Mâziden istikbâle yaþýyorsun gönlünce
Kardeþlik havasýný soluyorsun ömrünce
Güneþ bir baþka güzel doðar Nemrut Daðý’ndan
Sevgini eksik etmem gönlümün otaðýndan
Zifiri gecelerde karanlýða ay düþer
Eþsiz güzelliðinden bize de bir pay düþer
Besni’de üzümsün sen, damaktan tadýn gitmez
Canlanýr hatýralar, gönülden yâdýn gitmez
Gönül göðümde yýldýz, yamansýn Adýyaman!...
Hasretin yarasýna dermansýn Adýyaman!...
Atatürk Barajý’nda sular aþar bendini
Fýrat’ýma vurmuþlar sevdanýn kemendini
Zamaný heybesinde taþýr Saat Kulesi
Çaðlara meydan okur Adýyaman Kalesi
Umutlara gebedir bu toprak dört mevsimde
Anýlar dile gelir siyah beyaz resimde
Bembeyaz yorgan gibi Dibek Daðý’nda duman
Rüya içinde yüzer Kommagene’de zaman
El emeði göz nuru Piþinik Halýlarý
Sýla aþkýyla yanar þehrin sevdalýlarý
Nice gizemler taþýr, sýrrýn hasýdýr Nemrut
Dünyanýn sekizinci harikasýdýr Nemrut
Kök boyalý iplikle halý kilim dokunur
Kadim Ulu Cami’de ne hoþ ezan okunur
Zamana ve mekâna sýðmaz gül yüzlü diyar
Üstünde yaþayanlar, dünden daha bahtiyar
Efkâr baþýndan aþkýn, yamansýn Adýyaman!...
Çekiçle örs arasý zamansýn Adýyaman!...
Örenli’de görmeli Perre Antik Kentini
Hakikat dümdüz eyler hayallerin bendini
Samsat, Kommagene’nin kadim payitahtýdýr
Suya batan güneþin ýþýðýdýr, bahtýdýr
Gün boyu dolup taþar Oturakçý Pazarý
Akla durgunluk verir Kral Kaya Mezarý
Fýrat’ýn yataðýndan buz gibi sular akmýþ
Cendere Köprüsü’nü Romalýlar býrakmýþ
Çelikhan’ýn si mgesi, yüzen adalarýdýr
Kulaðýmýza çalan, dünün nidalarýdýr
Kâhta tarihin nabzý; cennettir daðý, taþý...
Petrol kuyularýnda iner kalkar at baþý
Gölbaþý deyip geçme, bir cennettir burasý
Nemrut Tümülüsleri dünya kültür mirasý
Anlatmak kolay deðil Sincik, Gerger, Tut’unu
Sofrandan eksik etme mercimek, nohudunu
Zemheride baharsýn, yamansýn Adýyaman!...
Kanýmýzla yazýlmýþ, destansýn Adýyaman!...
Antik þehirlerinde zaman durmuþtur sanki
Cevap isteyenlere, soru sormuþtur sanki
Hititlerden Bizans’a ne uygarlýklar gördün
Barýþýn hýrkasýný sevgi ipiyle ördün
Onca güzelliðini gören gözler þaþýrsýn
Sahvan Bin Muattal’ýn türbesini taþýrsýn
Nice sýrlar taþýyan daðlarýn vardýr senin
Bir tohuma on veren baðlarýn vardýr senin
Ezelî ve ebedî sevdalara yurtsun sen
Daðlarýn yamacýnda çakal deðil, kurtsun sen
Altýndan gerdanlýksýn; yazýn, kýþýn baþkadýr
Onurlu yürüyüþün muhabbete, aþkadýr
Gönülleri yandýran türkülerin var senin
Yarýna sakladýðýn ülkülerin var senin
Nazlý bir gelin gibi salýnýrsýn ey þehir!...
Eski taþ plaklarda çalýnýrsýn ey þehir!...
Nihavent bir bestesin, yamansýn Adýyaman!...
Zalimin idamýna, fermansýn Adýyaman!...
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.