NOEL BABA VE TİNERCİ BAHTİYAR
Ne bir köprü altýnda
Ne de bir ATM kulübesinde buldular O’ nu
Bir ekmek fýrýnýnýn önündeydi
Gözleri yarý açýk, geceden donmuþtu vücudu
Lisede okuyor olmalýydý aslýnda
Yaþý daha onaltýydý, ama kimin umurunda?
O günden beri ne zaman sýcak ekmek alsam
Bir zehirli lokma olur Bahtiyar
Gelip düðümlenir boðazýma…
Fazla bir þey istememiþti ki Noel Baba’ dan
Bir küçücük iþ, bir sýcacýk aþtý beklentisi
Öyle aþk- meþk te yoktu düþlerinde hani
Iskalamýþtý O’nu yine ihtiyar,
Randevuyu bu yýla ertelemiþti…
Ömrünce mutlu olsun istemiþti ailesi
O yüzden adýný Bahtiyar koymuþlardý besbelli
Kalleþ trafik kazasý alýnca sevdiklerini
Bahtý olamadý bir türlü kendisine yar
Yeni yýlý göremeden gitti ne yazýk
Zavallý Tinerci Bahtiyar…
Çocukken de hiç inanmamýþtým o masallara
Ren geyikli kýzaðýyla
Koca göbeði ve sýrtýndaki hediye çuvalýyla gelen
Kýrmýzý yanaklý, bembeyaz sakallý adama
Ýnanmýþ gibi yapardým sadece
Kýyamazdým büyükleri gücendirmeye
Onlar inanýyor sanýrdým, çocukluk iþte…
Sen yine de üzülme Noel Baba’ yla buluþamadýn diye
Kurtuldun bu dünyanýn gamýndan kasvetinden
Mutlu yýllar sana Bahtiyar
Ve oradaki tüm sevdiklerine...
Naime Özeren
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜNEŞİ UYANDIRAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.