Yine sabahý beklemekteyim Deli olmuþum Boðulmuþum kendi içimde, aklým atar sanki Yine varlý vakitsiz uykum kaçar Yine bu akþam bende bir hal var
Yine dakikalarý birbirine eklemekteyim Gece geçer mi Gün döner mi bilmem Yine her gün ki gibi güneþ vaktinde mi doðar Yine bu akþam bende bir hal var
Yine kendi içimde emeklemekteyim Debelenmekte yerlerde sürünmekteyim Bir bir ýþýklar söner, maziye göçen günümde Yine aynalar kýrýlýr þiirler kül olur yanar Yine bu akþam bende bir hal var
Yine ruhumu olur olmaz þeylerle denemekteyim Zaman hep dar Ne vakit þiir düþse aklýma Yine tuttuðum kalem har, elimi yakar Yine bu akþam bende bir hal var
Yine kendimi için için yemekteyim Efkar bulut bulut, yine buhran Kaldýrýmlar ýslak, çöl gibi sessiz þehir Yine her yer çýkmaz sokak, hep duvar Yine bu akþam bende bir hal var
Yine haykýrýrcasýna nerede özlenen sabah demekteyim Þiirler kayýtsýz bakarken gözlerime Ne vakit aðlamak geçse içimden Yine aðlamak ar Yine bu akþam bende bir hal var
Muhammed Mehmet GÜL Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.