Lâfın Gelişi

Lâfýn Geliþi

Çaman Yaylasý’nda bir arslan yatar,
Yelesi altýndan, katar mý katar!
Ben ona sorarým:"kedi mi olmuþ?"
Miyavlamasýyla gözlere batar.

Yaylanýn yamacý itle çevrilmiþ,
Bizim arslan tembel, yere devrilmiþ.
Dünya ona vurgun, o vurdumduymaz,
Ceylana dokunmaz, sanýrsýn ölmüþ.

Arslaným! Bu yatýþ hayra deðildir,
Ceylan sana gelmiþ, birazcýk güldür!
Yoksa adýn çýkar, inmez bir daha,
Yâr açmýþ gerdaný pençenle deldir!

Arslan, kalk ayaða! Köye gidelim!
Düzen gelsi diye olta atalým!
Gerçek sesin çýksýn, eþekler ürksün!
Köy bunlarla dolu, rahat edelim!

31.12.2017

Ben Bilmem
Sosyal Medyada Paylaşın: