Ölüm Öyle Sinsi Ki

sanki yalnýzlýk bir kelimedir örtü örmüþ yüreðime
bir sessizlik çemberiyle
elim buz kesilmiþ
dudaklarým kurumuþ bir nehir yataðý
sonrasýný bulmaya çalýþan bir rüyadayým sanki
ve sonrasý olmayan bir gerçekle yüz yüzeyim
sanki çarmýha gerilmiþim
sanki kurþuna dizilmiþ bir mahkumum
ama umuduma katýk yapýyorum seni
sen yüreðimde gezinen bir þiir kadar güzelsin bende

sonra ölüm kol geziyor üstümde
cesedine basýlmýþ bir mezarým sanki
ve çiçekleri kurumuþ bir bahçe
güneþi doðmak bilmeyen bir kýþ mevsimi
yüzü soluk bir çocuk hüznü
ve annesinin sütünden kesilen bir çocuk kadar çaresizim

sonra çölde kalmýþým
bir damla suya hasret yaþarken
bir ateþin çemberinde alev alev yanýyor bedenim
sonra beynimden yüreðime seni düþünüyorum
sokakta yaþayan çocuklar geliyor aklýma
yalýn ayak koþan çocuklar
üþüyen parkasýz çocuklar
ve nal sesleriyle ordular geçiyor göðsümden
panzer altýnda ezilen bir ceset kadar sessiz soluk alýyorum
nefesim boðazýma düðümleniyor
yarýna dair bir cümle kurmaya çalýþýyorum
ve kurduðum her cümle bir bir kurþuna diziyor beni
sonra elden ayaktan düþen bir söðüt yapraðý kadar üþüyorum
oysa bir çýnara sýrtýmý yaslamýþtým
sýrtým kamburu oynayan bir palyaço

ve ölüm öyle sinsi yaklaþýyor ki insana
sanki mutluluðunu almaya geldim dercesine yüzüne bakýyor
yalaný yanlýþý telaffuz etmeye çalýþýrken çaresizliðin
acýlar bir kaç özlem daha vuruyor yüzüne
yüzün eski bir resim hatýrasý kadar cansýz
aynalar öyle söylüyor

sonra yüreðin idama giden bir mahkum kadar ürkek þimdi
ve göðüs altýnda ölümü bekliyorsun sessizce
yaþamak kundaklanmýþ bir kent yalnýzlýðý sanki
ve coðrafyasý yetim kalmýþ bir çocuk hüznü gibi yüreðin
sonra yüreðine paslý bir kilit vuruyor hayat
ve içinde yaþayan bir kelebek ömrü kadar soðuk ellerin

sonra sevda üzerine bir çok cümle kurabilir insan
ama özlemek cümlelerle anlatýlmayacak kadar zordur
yokluðunda yüreðimin arasýna sýkýþan seninle
yüreðimi darma duman eden yokluðunla savaþtým
ama hep ben kaybettim
çünkü ben seni kaybetmemek için
hep ölü numarasý yapýyorum
ve ölüm öyle sinsi ki
seni özlerken öldüðüme o bile inanmýyor

ibrahim dalkýlýç

30.12.2017
23.15 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: