çok ihtimâl arasýnda bir ihtimâl daha vardý; “o da ölmek mi dersin?”di bir yaþamak daha varken.
bir ihtimâl arasýnda çok ihtimâl daha vardý “beni mecnun edersin”di çöle bir ömür sýðarken.
aslýnda,
bütün yaralarý kanamalý bir kýsmý aðýr enfeksiyonlu önemli ölçüde sýzýsý ütopya karþýlýðý "yok".. bazý sevdalar pek bir sosyal kýnamalý ama çokça yamalý bol primli az emekli sermayesi kurtarmaz faturasýz ama illa ki bir miktar illegal..
aslýnda,
koca bir sýrrý bölüþmek ve kazananý olmayan bir harpte sevile seviþe ölüþmek
ama illa ki yârin yanaðýndan gayrý yârin dudaðýna yakýn.. lâkin, yâr dediðin bir sonraki istasyon; en uzaðý ne kadar yakýnsa ve mümkünse beni o civarda býrakýn..
yani,
kuþlarý cývýltýlý cývýltýlarý sahte gözleri bir pavyon sýcaklýðýnda; ýþýltýlý ve ne idüðü belirsiz bir saatte hicri yýldan habersiz miladisiyle küs,
ama illa ki ne dayatýldýysa takvim diye onunla savaþan onunla seviþen onunla yaþayan onunla ölen..
yani,
cenazesi þatafatlý bol siyah gözlük az hüzün çok reklam barýndýran..
hasýlý,
çok ihtimâl arasýnda bir ihtimâl daha vardý “o da ölmek mi dersin?”di bir yaþamak daha varken. bu yüzden, dirimiz beþ para etmedi bizim ölümüz gömülmesin..
v a ( z ) s i y e t i m d i r...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Dogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.