esmer çocuk
esmer çocuk
deniz görmemiþ bozkýrýn çocuklarýyýz biz
nereden bilelim balýðýn çeþidini, denizde kulacýn nasýl atýldýðýný
kuzukulaðý, kenger, çakýr tikeni sarmýþken çevremizi
nerden bilelim ayýn yakamozunu, denizin yosun kokusunu
kevenlerin arasýnda kurumuþken ummanlarýmýz
nereden bilelim uzun saçlý deniz kýzý masalýný
bizim daðlarýmýzdan yayýlýr taze kekik ve nane kokularý
henüz kabuk baðlamamýþ yaralar taþýrken baðrýmýzda
dingindir bakýþlarýmýz, sevdalarýmýz bizim tekpare
göksemamýz açýk, düðün ve bayramlarda oynar çocuklarýmýz
esmerliðimiz yazýn tarlalardan, kýþýn soðuklardan gelir
sinmiþ acý boynumuza, boþuna deðil aðlamaklýðýmýz
ne eþkýyalýðý biliriz nede sokaklardaki çýðýrtkanlýðý
türkülerdedir hüzünlerimiz, isyanýmýz aðýtlarýmýzda
batýdadýr deniz, batýdadýr kýzaran güneþ, batýdadýr bronz kýzlar
doðudayýz biz, sert esen rüzgarýn soðuk kucaðýnda
bizler, dalýndan hiç portakal yememiþ nesillerin
deniz görmemiþ bozkýrýn
ve aðlayan coðrafyanýn çocuklarýyýz
Ýlkay Coþkun
17.11.2014
Herfene Edebiyat Dergisi
Sayý 18, Bahar 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.