Gündüzler ve geceler taþýnmaz bir yük oluyor Sen olmayýnca dirimim Ne kaðýt kalem gülüyor yüzüme Ne gecelerin fisunu
Bulutlar sarýyor dörtbir yanýmý Ne göklerin gürlemesi Ne pencereme çýlgýnca vuran yaðmurun sesi Üþütüyor beni sensizlik Sen olmayýnca zaman duruyor Dünyamda ölü bir sessizlik Yok oluyor duvardaki saatin titktaklarý Bir kasafetin boðuntusunda Yazgýnýn çýkrýðýnda yükseliyor baþkaldýrý Üþüyorum daðdaðalý yangýnlarda Ve sensiz yaþanmýyor dirimim
Hangi ölük gezegendeyim bilmem ki Yaþamakla ölmek arasý Dönence burçlarý da yalancý Nerede benim Çolpaným Yoksa o sevgili benim Bu yürek benim yürek mi deðil
Gündüzler ve geceler taþýnamaz bir yük oluyor Sen olmayýnca dirimim Ne kaðýt kalem gülüyor yüzüme Ne gecelerin fisunu...
KÖMEN- Haydar OKUR Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖMEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.