Aralık Senfonisi

Gülüþü odamý aydýnlatan kadýným.
Hoþ geldin fakir ömrüme.

Acý kol düðmesi gibi hep yanýmda.

Ne yapardým bilmem,

Ömrüme bereket olan sen olmasaydýn.

Senden önceme dair kýrýntýlar.

Rutubetli evde oturmak kadar çetindi.

Senden sonrasýnda hayat var.

Yapboz parçasýndaki eksik senin resmindi.

Geldin tam eyledin noksan yanýmý.

Ayný bedende iki suret olduk seninle.

Korkudan emin eyledin.

Yalnýzlýðý ýrak eyledin.

Tabiatý aþk kýldýn gönlüme.

Ümit güneþ sarýsý oldu.

Ýyiki yazýlmýþsýn kaderime.



Sol yaným oldun, aþk meyvemiz kucaðýmda.

Adýna Yunus Emre dedik, doðdu eylül ayýnda.

Hep yanlýþ durakta bekliyordum aþký.

Ýyi ki rastladým sana aralýk ayýnda.

Karlar eridi aþkýmýzýn yanýnda.

Soðuklar kýrýldý, tebessümünle.

Aþk oldu elinin deðdiði her þey.

Gülüþü odamý aydýnlatan kadýným.

Hoþ geldin sefalar getirdin ömrüme.

Bu aþk seninle güzel…

07. 12. 2015
Sosyal Medyada Paylaşın: