NEYİM KALDI

Hayat çabuk yordu beni
Dert küpüne koydu beni
Hasret ile kardý beni
Düþünecek neyim kaldý

Kýrýlan bir dalmýþým ben
Aþkýn ile yanmýþým ben
Kýrýk dökük salmýþým ben
Direnecek neyim kaldý

Dönen yok ki seferinden
Yorgun düþmüþ bedeninden
Caným çýkýyor tenimden
Dilenecek neyim kaldý

Öz yurdumda yurtsuz kaldým
Aðaç idim dalsýz kaldým
Aþýk oldum meþksiz kaldým
Tutunacak neyim kaldý

Ner de þimdi sevenlerim
Býraktýlar bak ellerim
Düþman oldu yarenlerim
Güvenecek neyim kaldý

Kurudu gözümde yaþým
Dikildi bak mezar taþým
Fatiha bekler naaþým
Yaþayacak neyim kaldý

MEHMET ÖZTÜRK

PARKBENÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: