Hayalinle gün be gün eriyip çürüyorum
Kaderin çizgisinde yeknesak yürüyorum
Gün gelir de biter mi hasret denen bu zulüm?
Yine bizim olur mu mutluluklar be gülüm?
Mahkûmken cümlelerim geçmiþ zaman kipine
Baðladým yüreðimi incecik aþk ipine
Koptu kopacak diye her gün teyakkuzdayým
Yüreðimi kavuran duygularla buzdayým.
Hasretinle kanayan bir yürek taþýyorum
Yaþamak denilirse umutla yaþýyorum.
Ya geliver ansýzýn, ya düþlerimden de çýk!
Ne olacaksa olsun... Usandým, býktým artýk!
Nedametim olmadý yaþadýðým yýllardan
Sen kaybolup gitmeden o karanlýk yollardan
Bir lokma bir hýrkadan ibaretken huzurum
Yine düþtün aklýma oluverdin mahzurum.
Hayalinle yýllarca avunurdum ya lâkin
O gözlerin olmasa bana benden de yakýn
Böldün uykularýmý hasret narýna yandým
Uyanýk rüyalardan inan býktým, usandým…
-muhacir bozkurt-
Mustafa KÜTÜKCÜ
22.07.2016 – 26.12.2017 – DENÝZLÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.