Gülüm!...

Yaralýyým daðda ceylan misali
Sanki sensiz kalbim atmýyor gülüm!
Bahtýmýz çok gördü bize visali
Oklar hedefini tutmuyor gülüm!...

Aþkýný zehirle kardýn da verdin
Gönlümü kýrk yerden yardýn da verdin
Tuz buz ettin kalbi, sardýn da verdin
Doðan güneþ huzur katmýyor gülüm!

Çileyle yoðruldum, bezginim ey yâr!
Gölgeni iz ettim, gezginin ey yâr!
Uzaðýna düþtüm, üzgünüm ey yâr!
Yüreðim vuslatý tatmýyor gülüm!

Zehrini nûþ ettim dermansýn diye
Gemiler yüzdürdüm ummansýn diye
Senden sana kaçtým limansýn diye
Uzaktan seyretmek yetmiyor gülüm!

Çarmýha germiþim duygularýmý
Ýkiye bölmüþüm uykularýmý
Hicranýn çoðalttý kaygýlarýmý
Hiçbir þey teselli etmiyor gülüm!

Gönül mabedinin mihrabý sensin
Sevda çöllerinin serabý sensin
Son sýðýnaðýmýn türabý sensin
Gönlümün bacasý tütmüyor gülüm!

Sevdanýn kemendi boyna dolandý
Her þey bir rüyaydý, her þey yalandý
Zülfün yaðlý urgan, sanki yýlandý
Bakýþýn gözümden gitmiyor gülüm!

Hiçbir þey silemez hicran pasýný
Bulmak müþkül ey yâr senden hasýný!
Bir ömür tutacak bu kalp yasýný
Gönlümün çilesi bitmiyor gülüm!

Çöktü gönül evim, direðim kýrýk
Bir baþýma koydun, yüreðim kýrýk
Her þey yarým kaldý, ereðim kýrýk
Bülbül tutsak olmuþ, ötmüyor gülüm!

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: