bahçem

Aðustos sonunda bahçem

Güneþi benden önce uyandýrýr
Geceyi sevinçle uðurlarsýn kapýdan
Aðustosta bahçem yürüyor eylüle ölümsüz
Temmuzdan kalan görkem
Ve sonbahara yürüyen sararýþíyla doyumsuz.

Serçeler þarkýlarýný söyler
Aralýk ta aþk elbisesini giyer çýplak
Ve yeniden doðmak için ölür
Hazin son

Rüzgarlar türkü söyler
Kalbinden geçerken
Veda þarkýlarý
Meyveler en gururlu marþlarýdýr
Eylül giriþinde
En sararan notalarý ile.

Bahçývaný benim bu güzel bahçenin
Bir tarafta sararan zaman
Az ötede indýna hala
Güneþi öpen yýldýz çiçekleri

Ben veda etmeden hiç hüzün saçmaz
Güneþ ve su dostlarýdýr vazgeçmez

Ve iste geliyor eylül
Akýyor hergün seviþtiðim bahçenin içine
Leylamla aldattýðým çiçekler
Býraktýðým zamanda kal
Kokunu birazda kendine sal

Ýste duyuyorsun ya kuþ seslerini
O bir veda þarkýsýdýr
Ýste görüyorsun ya sararan yapraklarý
Ýþte ölümün ayak sesleridir.
Sosyal Medyada Paylaşın: