O gün bambaþkaydý Anlatýlmaz yaþanýr cinsten… Aslýnda olacaktan habersiz ne kadarda mutluydu Anne çocuðunu öperken… Kimilerine malum mu oldu ne Vedasal sözler döküldü dillerden Düþünmeden… Amaçsýz… Ve zamansýz…
O gün bambaþkaydý Anlatýlmaz yaþanýr cinsten Ayrýmlar kalkmýþtý ortadan Denizler mi gökten yaðýyordu, yoksa Gökler mi denize akýyordu? Neydi bu ateþ topu, bu fýrtýnamsý mahþer Sesleri tutamadýk, düðümlendi… Dolandý Aðýna bizleri de sardý… Kimi yarý çýplak, kimi donuk bakýþlý… O an hayatta olmak mý hayatiydi Hayatým dediklerinin olmamasý mýydý yanýnda… Günlerce süren umut muydu acý veren Yýllar geçip kaybýný bulamamak mýydý umutsuzluk? 45 saniyede kaybolan bir þehirdi… Bir þehir içinde binlerce insan… Geride kalanlarýn enkazlara gömdüðü anýlar Mutlu yarýnlardý… Yeniden döndük hayata… Seni bekliyoruz hayat… Iskaladýðýn duraklardan… Seni umuyoruz… Sosyal Medyada Paylaşın:
poetess Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.