Il canto del silenzio/Sessizliğin Şarkısı

Sessizliðin Þarkýsý...




Tan doðuyor efsanevi bir sis gibi,
çalar saat tantana ile çarpýyor zihnime.

Güne giriyor fýsýltýlar,
mahþer günü gibi düz bir uyanýþ.

Pencereme konmuþ bir karga,
sessizliðime alay edercesine.

Aklým hâlâ onun olasýlýðýna tutunurken,
her þey anlamsýz bulanýklýða batmýþ.

Tahmin edilemez azaplar yeryüzünden yükselirken.

Puslu mazi týrmanýyor adým adým,
tapýnaðým hâlâ o soðuk duvara çivili.

Düþüncelerimin ulaþtýðý yerlerde,
gün ortasý düþlerim ile tanýþýyorum.

Sessizliðin ve melodilerin kesiþtiði yerde
odam saf karanlýk, kapýnýn önünde bekleyen azrail.

Buharlý, nemli gözlerim hazýrlanýyor,
keman sesi silah gibi tetiði çekiyor,
ve sadece karanlýk, ýþýk yok.

Kaybolmuþ haldeyim,
karanlýk boyunca, karanlýðý,
seven türküler yankýlanýyorken…


Suskun//







Sosyal Medyada Paylaşın: