Titreyen son anýnda cümle güzelliklerin,
Ozan ferasetiyle yorumladýðým kimdi?
Bilmiyorum diyorsan, ilk menzile dön þimdi:
Al deveyi kucaða, bin karýnca sýrtýna*,
Sezgi dil sefer eyle Kaf Daðý’nýn ardýna !..
Berceste mýsralarla betimlediðim sendin,
Titreyen tarafýndým tüm güzelliklerine !..
Uyurgezer tavrýndan özlü gerçeklerine,
Kundaksýz düþlerinden son’lu* dileklerine
Ve de bilinç-üstü’nden ruhun ar mihengine,
Aktarabildiklerin acaba neler diye,
Sormuþtum o deðilden sezgi dil belleðine !?
Sen, eyy insan bildiðim, akýl süzgeçli varlýk,
On sekiz bin âlemin tam tekmil can özeti,
En deðerli mücevher, þiir ahenk tasarým,
Sorum sanaydý amma pek oralý deðildin,
Cevap içindeydi hem, varlýðýnla delildin !...
Sitemim kime þu an?.. Ýyi duy! Ýyi dinle!
Çepeçevre dök, düþün ve yüzleþ kimliðinle !..
O nurlu fýtratýndan ýþýklanmýþ esinle
Evvel-emir beynine çekildikçe bengi-su,
Belki akýl edersin saf cenin özdenliði,
Gönlünü tavaf eden gül bebek bizdenliði !
Belki de yakalarsýn hayatýn mânâsýný,
Kâinatý emziren o destan anasýný !
Ýçtin mi ar sütünü?.. Hayat buldun mu?.. Nerde ?.!
Tevhit giz serumlarla saðlýk, esenliklerle,
Mavera boyutundan kalp gözgüne* yansýyan
Basiret izdüþümü olumlu çaðrýlara,
Yüz vermezsin yine de, kaþlarýný çatarsýn!
Þavkýyan umutlarý, aydýnlýk ilhamlarý
En karanlýk, en izbe mahzenlere atarsýn!
Ýnsan olmak elinde, gel ki, dalaletinle
Hep baþka kalýplara meyledersin, þaþarým !..
Hüsran suçlamalarýn aðlamaya dönüþür,
Buzulda göynür özün, yangýn yerinde üþür !..
Eyy Savcý meþrep zanlý, bir daha düþün, kimsin ?..
Özgür seçimli sýnav, sözleþmene karine !..
Vicdanýyla hükmüne ters düþecek Hâkim’sin
Ve tüm duruþmalarda Avukat’ýn kendinsin!
Özünü bil, sen sen ol, gözlerini vahye aç,
Bezmi-elest macunu göbek yarana ilaç!..
At buðrayý* kucaktan, in diveðin* belinden,
Son fýrsat dersini al, ana rahmi bilimden;
Aslýný yokla, sarsýl, dil zikirde, el iþte,
Fýtratýnla münâsip doðaçlama gel iþte !..
Muhteþem cevherine benliðini uyandýr,
Hem iþle, hem ýþýlda, ýþýklan, ýþýklandýr !