Kalbine Şiar Cennet

Kalbine Þiar Cennet
Bir düþ düþün dedi þair,yýllar önce
Geçmiþ gelecekte ölecekti
Gözler kalpte secde edecekti
Kýsve, kendiyle kendini eleyecekti
Yýllar geçtikçe...


Bir kalp düþün saflýðý betonarme boyutlarýnda bir avcýlýk
Yüreði geyik boynuzlarýnda avlanmýþ bulunur,bulunmadýk
Hayallerin ilk eþiðinde,kalbin ilk secdesinin son dönüþünde
Sen gidince ,sen gelince:
Ýlk baharý baðbozumu gibi beklemek
Ýzmir gibi sevmek seni gönlünce
Sýðabilmek sana raðmen kendi içine
Durabilmek dalgalanan þafaklarýn ilk þahidinin son resmine
Bakarken ölebilmenin þehitliðinde
Senliðin ,senceliðin ,seccadeceliðin üçü ayný dinde
Ayný dilde müritleriyle
Doðabilmenin ýssýz güneþlerde
Sevebilmek yenilerle
Yineleri cümlenin sonlarýna getirmeden
Sonsuz sayýsýnýn masumluðu iz göstermeden
Ve bitmeden ilk kasidenin güzelliðinden
Sonlanan baharlarýn bitmeyen amellerinden

Sen,doðan güneþin batýdan doðmasýnýn son dileði olacak yapan
Sen,baharýn sencelerin sanýn daðýlmasýnýn sen dileði olacak yapan
Sen,daðlanmanýn efkarýnýn sarmaþýklarýnýn yok olmasýnýn sün isteði yapacak olan
Sen,son olmanýn iknanýn inkizarýn ve inkarýn yok olmasýným esin özelliði yapacak olan
Gözlerine esir,Kalbine þiar cennet yapan…


Sosyal Medyada Paylaşın: