Bir Gülün Hayaleti
Ne zaman bir yastýða yaren olacak olsam,
Bir gülün hayaleti gelir aklýma...
Yattýðýmda,
Kalktýðýmda,
Güldüðümde ve aðladýðýmda,
Bir gülün hayaleti gelir akýlma...
Geçmiþe dönüp, þöyle derinden oflanmalara fýrsat verdiðim her bir anýmda,
Ýnce bir sýzý hissedince sol yanýmda,
Ya da hafiften bir aðrý varsa baþýmda,
Anla ki; bir gülün hayaleti gelmiþtir aklýma...
Uzaklara dalýp dalýp, aniden haykýrmaya baþlarsam yalnýzlýðý,
Birden bire, çözülürse dizlerimin baðý,
Kýzarmýþsa eðer bendeki bu -ruhtan ayrý- bedenimin yanaðý,
Anla ki; bir gülün hayaleti gelmiþtir aklýma...
Aniden sýçrayýp, uyanýrsam uykumdan,
Ve iki damla yaþ, sessiz sesiz süzülüyorsa yanaklarýmdan,
Kendi haberim dahi yoksa aðladýðýmdan,
Anla ki; bir gülün hayaleti gelmiþtir rüyama...
Bir ucube titreyiþi gelmiþse ellerime,
Aðlamaya derman kalmamýþsa gözlerimde,
Mana arayýp da bulamýyorsan sözlerimde,
Anla ki; bir gülün hayaleti gelmiþtir geceme...
Ne zaman, bir dost muhabbetiyle uzansam geçmiþ yalnýzlýklarýma,
Bir gülün hayaleti gelir aklýma...
Hiç benim olamayan,
Hiç bir hazanda soldurulamayan,
Kendisi çok uzaklarda,
Belki, bensiz sevdalarýn avuntusunda,
Bir gülün hayaleti,
Belki de kalabalýk diyarlarýn, tükenmez yalnýzlýðýnda...
05.09.2007
Kelkit / Gümüþhane
Selim Seven
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.