Şarkılar

Bir þarký geliyor kulaðýma,
Dönüp bakýlamayacak kadar uzaktan,
Duyulabilecek kadar yakýndan,
Dikkate deðer ne varsa ara verip,
Dinlemeye baþlýyorum...

Bir ayrýlýk þarkýsý çalýyor...

Sanki birileri, bu þarkýyý geçmiþ ayrýlýklarýma,
Terkedip gittiklerime,
Terkediliþlerime çalýyor...

Þarký çalmaya devam ediyor...

Bir geçmiþte yaþýyor,
Birde, geçmiþteki acýlarý yeniden yaþýyorum...
Baþým istemsizce öne eðiliyor...

Þarký, sokaðýn gürültüsüne raðmen çalmaya devam ediyor...

Ýlk kez duyuyorum bu þarkýyý,
Ya da ilk kez bu kadar koyuyor bana,
Acemi aþklarýmýn hatrý...

Þarký bitiyor...

Oysa benim iç serüvenim daha yeni baþlýyor...
Bir þarký seçiyorum, þöyle en dertlilerinden,
Söylemeye baþlýyorum sessiz sessiz,
Söyledikçe geçmiþte yaþamaya baþlýyorum,
Söyledikçe sesim kesiliyor...
Ben susuyorum, yüreðim baþlýyor...
Sessiz þarkýmýn orkestrasý oluyor...
Bir yanýp, bir gürlüyor...

Birileri, inadýma inadýma bir þarký daha açýyor,

Buram buram hasret getiriyor, ezgiler kulaðýma...
Özlenecek ne kadar da çok þey varmýþ meðer diyorum,
Sonra yeniden susuyorum...

Þarkýlar bir biri ardýna hücum ediyor üzerime,
Nokta atýþý yapýyor her bir kalp yarama...

Silkeleniyorum, iki tokat vurup sað yanaðýma,
Biraz acýyor yanaðým, ben ona da piþman oluyorum...
Piþman mý oluyorum?
Evet...

Anlýyorum ki,
Piþmanlýklara bedel ödemekle geçiyor ömür..
Birini söndüreyim derken,
Yeni piþmanlýklara tohum atýlýyor,
Bir yarayý sarayým derken,
Ötekinin üzerine basýlýyor...

Þarkýlara, þarkýyý çalanlara yüklediðim tüm suçlarý, üzerime alýyorum...
Anlýyorum ki, þarkýlar bana koysun diye yazýlmýyor,
Oysa ben, þarkýlar bana koysun diye yaþýyorum...
Yaþarken gülüp geçtiðim acýlara,
Þimdilerde bir de seni ekliyor,
Ayrýlýðý, hasretini üzerine serpip,
Gülünesi deðil, yaþanasý acýlar türetiyorum kendime...

Anlýyorum ki,
Acýlarým sen gidince baþlýyor,
Þarkýlar sende deðil,
Sensizlikte koyuyor...

Selim Seven
02 09 2007
Kelkit / Gümüþhane
Sosyal Medyada Paylaşın: