ŞAFAĞIN ŞAKAĞINI KUŞ SESLERİ ÖPÜYOR

Aralýðýn çehreme mýh gibi saplanan ayazýný
alt üst eden sokak lambalarý
Þehri süsleyen karlarla hummalýca seviþen
Serseri rüzgar
Fesleðen kokulu caddeleri cezbeden
kaldýrým taþlarý
Ana karný sýcaklýðýnda
karanlýðý sarmalayan ay ýþýðý
Þafaðýn þakaðýný kuþ sesleri öpüyor

Süzülü süzülü kuzey denizine doðru
yol alan derbeder nehir
Kaytan býyýklý sazlýklarýn kucaðýna
kös gelen sandallar
Saçlarý yeri Selamlayan salkým söðüt
Rüzgarla birlikte ahenk içinde
Semah dönen yel deðirmeni
Lapa lapa yaðan karlar
topraðý örtüyor

Asma köprünün halatýna büyülenen kýrlangýçlar
Kulübelerin saçaklarýnda
çýðlýk çýðlýða sevgiliye serenat yapan serçeler
Gemilerin bacasýndan kara kýþa baþ kaldýran kara elmas dumaný
Miskin miskin yaðan dolu
nehrin yüzünü törpülüyor

Ayaklarý birbirine dolaþarak
uçuþan beyaz kelebekler
Yorgunluktan bitap düþüp yere kapaklanýyordu
Köþe baþýndaki kýrmýzý þapkalý kýz
ölen kelebeklerin kanatlarýný okþarken
Ýki gözü iki çeþme
iki martý
kirpiklerinden yanaklarýna
Oluk oluk hüzün akýtýyor
Zambaklar dalga kýranlarýn avucunda zikrederken
Yavrularýný sýrtýna saran karabatak
yüzmesini öðrenmeden
uçsuz bucaksýz ummana dalmýþ
yüz üstü yatýyordu
Sazlýklar suyun kenarýna dizilmiþ saz çalarken
çitlembikler ulu çýnarlarýn omzunda
Anadan üryan bulutlar
öfkesinden kükrüyor

Yaylalarýn yamacýnda volta atan
yýlkýlarýn etrafýnda koþuþan deli taylar kadar çýlgýndý
Ak sütümle besleyip büyüttüðüm sevdan
Dört baþý mamur gönül bahçemi
rengarenk çiçeklerle
özene bezene donatýrken beyaz atlý prens
Elvan elvan anýlar harmanlandý
Yüreðimin heybesinde
Ve ben bütün kem gözleri fizana fýrlattým
Ve suya hasretinden çatlamýþ topraklar misali
aþk ateþinin harýndan
kývrýmlarý çatlayan dudaklarýn
Yorgun yýllara inat
gençliðimin alnýndan öpüyor

Nafize


Sosyal Medyada Paylaşın: