MEÇHUL

Bir ýrmak ki ahu-zarlar içinde
Diyarý gurbete yol alýr gider
Þol hasretin nar-ý yürek içinde
Sineyi bölerek meçhule gider


~Leblerin de buse çiçek açarken
~Vuslata eriþir gönül naçarken
~Can sýladan diyar diyar kaçarken
~Daðlarý delerek meçhule gider


Erguvanlar filiz filiz yeþermiþ
Sýklamenler yeþil yapraða ermiþ
Yardan gayrý kor ciðeri deþermiþ
Baðrýný dilerek meçhule gider


~Göçmen kuþlar sýcak yuva ararken
~Yaðmurlar yapraðýn saçýn tararken
~Perpiller kederi derdi sararken
~Þol aþký silerek meçhule gider


Topraðýn tenine çiserken haki
Ayrýlýk badesin doldur ver saki
Ömür bitip hakka yürürken ta ki
Kadere gülerek meçhule gider


~Yýldýzlarý höllük höllük elerken
~Al kundaða bulut,larý belerken
~Mengene çarmýha ruhu gererken
~Gözden yaþ gelerek meçhule gider


Ozanlarýn sazý sözü atýþýr
Þairin kalemi korsuz tutuþur
Mýsralar kaðýtta naçar yatýþýr
Demini alarak meçhule gider


~Yoksulun omzuna elem tünerken
~Gazel olup teni yere inerken
~Nazom’un gözünde feri sönerken
~Ruhunu çalarak meçhule gider

Nafize

Sosyal Medyada Paylaşın: