Kalem Yorgun

Hazýrlan kalemim çok yorgunum
þiirle konuþmaya ihtiyacým var bir þarkýnýn
melodisinden düþtüm yolculuða bavulum
aðýr hazýrlayýn mürekkebimi bitmesin kalemim.

Bir þiir uyuyor þimdi hüznümün baþucunda
yazmayý bekleyen þiire hastayým terliyim
verin kaðýdýmý yüreðime þairim þiire sevdalý.
Aksýn sözlerim gözyaþý misali dinleyin kelamlarýmý

sarýn cümleleri kalbime soðuk kelimeleri uzak
tutun bedenimden. Ah sýzlayan caným sýðmýyor
sancýlara þiire þiire vuruyorum çarpýyor kalbimin
parçalarý her cümlede kemik aðrýsý sarýyor bedenimi.

Anlýyor musunuz.? Duyuyor musunuz.?
Kalbim çýtýrdýyor caným acýyor.
Tekrar göðüs kafesime býrakýyor zehrini
cümlelerim kemiðe kadar dövüyorum kendimi.
Kelamlarým konuþuyor size diyorum anlýyor musunuz.?
Caným acýyor kan aðlatýyorsunuz gözlerime...
Sosyal Medyada Paylaşın:

Siir_yureklim Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Sığınağımsın Sen Benim Sana Öyle bağlıyım Ki Merhaba Sevdiğim Uzaksın Bana Bir kadın vardı ÖZLEDİĞİMSİN GÖZLERİMDEKİ ACI Ben Aşkı Uzaktan Tattım Bendeki Sen UZAK SEVDAM