YANİ BEN
Ýki canýn bir parçasý
Yarým asýrý deviren
Gülüþleri men etmiþ yüzüne
Tebessümü çeviren
Gideni çok
Geleni az
Dertlerinde dermanýna naz
Yani Ben
Hayat damarlarýný koparmýþ
Fikrini düþünmeden baþýndan atmýþ
Gündüzü neþter gecesi yara
Savrulup duran bir diyardan bir diyara
Gözleri kara , sözleri kara, kalemi kara
Yanaðýnda efkar katarý
Hep sýra sýra….
Yani Ben
Rakýda buz
Kirpikte tuz
Gündüzüne haram katýlmýþ
Geceleri uykusuz
Þefkatsiz ellerden men etmiþ ellerini
Aksi
Çekilmez
Huysuz…
Yani Ben
Yalnýz baþýna kalmýþ bir serçe
Gökyüzüne hasret bakýþý
Yetim kalmýþlýðýn resmini çizen
Koluna takýp hasretini
Hep yalnýz gezen
Tek tabanca yani
Tek kurþun
Zulasýnda saklanan
Öksüzün dilde kalan çabasý
Yalnýzlýðýn kabre sýðmaz babasý
Yani ben
Üþüyen ellerini
Koynunda ýsýtan
Yalnýzlýða kanýt
Çaresizliðin sorularýna tek yanýt
Gitme dediklerine el sallayan
Saf tutup baþka alemlere yollayan
Hayat soluyup
Ölümü arayan
Yani Ben
Satýrbaþý hayatýn
Noktalý virgül sonrasýnda gelen
Bilineni
Bilmeyen
Taþlarý kazýr gibi yazdýðý
Tarihi
Silmeyen
Ýki eli cebinde
Nakarat mýsralardan yoksun
Türkülerin düþmaný
Takvimlerde kýþ
Bahardan umudunu kesen son bakýþ
Yani Ben
Günü aydýn olmayan
Çilesi dolmayan
Hükmüne ellerini baðlayan
Kimseler duymadan silen gözyaþýný
Kimseler bilmeden aðlayan
Kökünden sökülmüþ bir çýnar
Suyu kesilmiþ pýnar
Damla suya hasret toprak
Savrulup yere düþen yaprak
Yani ben
Herkesin sarýldýðýna
Hiç yoktan darýlaným
Küskünüm belki
Belki biraz kýrgýným
Yorgunum
Ne elimden tutaným olur
Ne elini tuttuðum
Baldýran zehiridir
Kýzýlcýk þerbeti diyerek yuttuðum
Kaç cinnet gelip geçti aklýmdan
Unuttuðum
Yapma hayat
Gelme üstüme kadar
Sözüm söz
Sevdaya
Aþka
Mutluluða
Umuda
Yani yaþama dair ne varsa
Bundan böyle
Hep uzaktan
Çok uzaktan bakarým
Ama unutma
Unutturma
Sana son sözüm olsun
Dinime
Ýmanýma
“Fazla soðuk olma ANKARA
O üþürse seni de yakarým”
Ali ALTINLI – 22.12.2017
Saat: 22:36
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.