Ne zaman düþünsem seni Yýpranmýþ geçmiþim öyküsü gelir aklýma Nasýl gel derim ki sana Acýr ruhum Vurgun yerim en derin yerinden... Sen tamah etme düþlere Yalnýzca seven benim Yalaný kendine yol eyleme Yaktýn beni,kurudu dalým Sana uçsun kýrýntýlarým Gamzen mezarým olsun Sýr olsun istemem sevdam Yýkýlsýn bu þehir Bir sabah uyandýðýnda Duyacaksýn yüreðinde buruk bir acý Bir seni vuracak ihanetin Buralardan gitmeyi çok denedim Olmadý,beceremedim Seslerin sustuðu geceler Yalnýzlýðýmý saklýyor benden Kahrolasý soðuklar Bedenime kýrpaç gibi vuruyor Bu nasýl bir yalnýzlýk ki bitmek bilmiyor Mutluluk,neden karanlýða gizleniyor Sevmiyorum karanlýðý Bana sensizliði hatýrlatýyor Geceler benim uykum gibi Suskun Hayatýmýn zerre kadar önemi yok Gerektiðinde hayatýmý hiçe sayarým Bir o kadar da yalancý ve riyakarsýn Patlayýcý bir madde gibi Yüreðimde taþýmýþým seni Kaygý dolu,ürküntü dolu Bir sýr gibi gizlisin Okuduðum yoksulluk romanlarýnda Ve gözgöze elele seyrettiðim filmlerde Sendin kraliçem Ama kendime duymadýðým þefkati Hep sana duyardým. Birbirimize ne kadar ne kadar üzdük Biliyormusun Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.