GÜN YENİDEN DOĞARKEN

Gün yeniden doðarken, bakýþlarýmýza
Bir seher vakti ýsýnýrdý gülücüklerimiz
Yalnýzlýðýmýn yoksulluðunda adadým kendimi sana
Ufkun Güneþinde kavuþurdu, sýcak ellerimiz
Bir yudum nefesin bile yetiyor yaþamýma
Düþlerimizde sevdalar gezinirken...

Yaðmurlar yaðardý ince ince
Ýlahi adalet yerini buldu, bir anda
O sýcak yüzüyle bereketli topraklarýma
Damla damla iner yazýn susuzluðuna
Kavuþmak istiyordu sevgi baharlarýna
Kimbilir ne kadar özlemiþlerdi aðýz dolusu öpüþlerini kuþlar
Buram buram kokuyordu toprak ana
Sevgi tomurcuklarýndaki gökkuþaðý renkli kelebekler
O aný yakalayabilmek için
Her gecenin karanlýðýna uçuþurken...

Bir pembe gelinciðin maðrur uykusuna uyanýrdý mehtap
Ay ýþýðý gülüþleri yakardý yüzümüzü
Bir göz ucu kirpiðine dokunur gibi, sýzlayan sevdamýz
Kýskanç bakýþlar arasýndan salýnýrdý bulutlar
Buz kesilen ýslak bedenler
Yýldýzlar nöbet deðiþtirirken kayarlardý semada ...

Tenimizi yakan sýcaklða aldýrýþ edemezdik
Beyaz duvaðýyla yýkanýrdý mavi deniz
Martý sesleri karýþýrdý o güzel aþk dalgalarýma
Erguvan kokularý daðýlýrdý inci sahillerime
Sevgi rüzgarlarý eserken gönlümüze
Sarmaþ dolaþ olurduk kýyýlarýmýzda
Gün yeniden doðarken...

Behçet Bük 2017/Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın: