uyukluyor gözlerim.. kirpiklerim salýyor kendini sessiz bir okuyuþ ruhuma can üflüyor sanki ve dökülüyor gözlerimden yaþlar, kederlerini boþluklara býrakarak býraksam sonsuza dek akacaklar sanki bitmeyen hasretlerin acýsýný doyasýya yaþamak ister gibi bitmeyen londra yaðmurlarý misali..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Elif Betül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.