UÇURUM KOKUYOR GÖZLERİN

UÇURUM KOKUYOR GÖZLERÝN
ýþýdý eski sokaklar kar yaðýnca
geçti çiçek baharý güvercin kanadýnda
kuþ sesleri yankýlanýyor eski bahçelerden
bir kuþ kanadýna rastladým dün küllerin üzerinde
çöl yollarýn yeðledim uçurum kokuyor gözlerin

acý dudaklarýna þerbet mi sürdün
yaralarla döndüm yabancý aynalara
sen yokken ben kuyulara seslendim
durgun bir gülümseyen gamzelerine
göðsümdeki yaralarýn kapanacaðýna dair ihtimal yok
anýlarý öðütüyor deðirmen taþlarý
çöl yollarýný yeðledim uçurum kokuyor gözlerin


yýlýn en uzun gecesine giriyoruz
ekinoks saatidir kavuþmalarýmýz mor salkým çiçeklerinde yar
alevden gece dudaklarýnda kanamýþ çýlgýn nar
bir nabýz ýþýk ver hançer yarasý sevilerden
dudaklarýmdaki öfke yokuþlarýna yeni yolcular yükledim
yaralý mevsimleri taþýyorum göðsümde
çiçekler topluyorum susuþlarýna
durgun sularda tarýyorum kederli saçlarýný
seni yolculuklarla uðurluyorum
çöl yollarýný yeðledim uçurum kokuyor gözlerin

Iþýdý eski sokaklar kar yaðýnca
saçlarýna karanfil takan yar
Ömriye KARATAÞ
20.12.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: