ORKİDEM YERYÜZÜ ÇİÇEĞİM

turkuaz sularda kendini arýyordu bir gemi
derin çýðlýklarla daldý sulara
sülüs harflerin gizeminde güzdü ürperti
resim defterime çiçekler çizmeliyim nehirler
konuþulmayan sözlerden çýktý bir beyaz orkide

güz akþamý terkedilmiþ bahçelerde gizem çiçekleri
yaðmur kuþlarý eleðimsaðma renkleri titretiyor
aramýzda uzayýp giden tren pencereleri

bir bulanýk resimsin geçmiþe dair
son yalnýzlýk boðaziçi vapurlarýnda duyduðum
kendimi arýyorum duru sularda
kentlerin bilinmez adreslerini býrakalý bir hayli zaman geçti
cevapsýz býrakýyorum vedalar üzerine söylenen sözleri
ateþli uykularda kandýrýyorum sana olan susuzluðumu
yeniliyorum þarkýn bahçesinde gül lirik dudaklarýna

darmadaðýn dokunuþlar denizi kalbin
giyotin paslarýnda yaralý bir aþk
gece arp sesi ve bitmeyen keder
bir anlam aramak kýrgýn bahar dalarýnda
mor boþluklar edinmek en çokta yenildiðimiz hazlarda

kendini arýyordu gizli bahçe
ucuz romanlardan yapay güllerden uzaklaþtý önce
fýrtýna kuþlarýnýn kanatlarýný boyadý sevi sözcükleriyle
yýlký atlarýnýn savrulmuþ yelelerine umutlar yükledi
mor daðlardan esrik düþler aldý kýrlangýçlara

orkide ah yeryüzü çiçeðim
çiçeklerin susuzluðu neden dinmez
bir daðýn eteklerinde unuttum yaðmur kuþlarýný
orkidem yeryüzü çiçeðim
griliði gececek mi bu kentin
ýþýklar yýkadým bedeninde
beyaz bir orkidenin teninde
uzun bir yalnýzlýk gecesi
pencerende paslý bir çerçeve yitip giden hatýralar

kendini arýyordu yeryüzünde bir dal orkide

Ömriye KARATAÞ
25.12.2017


Sosyal Medyada Paylaşın: