Mülteci Zamanlar
Ölü bir þiirim ben sessizliði bekleyen
Ýçinde söylenmemiþ isyanlarý saklayan
Hazanýn en kallavi örtüsü üzerimde
Cevabý bilinmeyen binlerce soru bende
Aydýnlýðýmý boðan mýsralarla gecemde
Kâinatýn kahrýný satýrlara yükleyen
Ölü bir þiirim ben sessizliði bekleyen…
Mülteci zamanlarý doldurdum gözlerime
Baharý yasak bildim sarýldým güzlerime
Yerle yeksan olmanýn onulmaz acýsýyla
Gölge kahramanlara yenilmek sancýsýyla
Yalancý güneþlere aldanmanýn yasýyla
Aðýtlar karýþtýrdým þen þakrak sözlerime
Mülteci zamanlarý doldurdum gözlerime…
Ben beyhude dünlerin bilinmez yarýnýyým
Ben sahipsiz dertlerin gönüllü yâranýyým
Beynimin ta içinde çelikten burgu döner
Kabuk tutmaz bir yara mütemadiyen kanar
Nasýl bir ateþ se bu daha yanmadan söner
Kendime çaresizim aðyarýn dermanýyým
Ben beyhude dünlerin bilinmez yarýnýyým.
Her adýmda insafsýz bir kurþun vurur beni
Bir mahþer ki her daim, yakar kavurur beni
Zaman bitip tükendi gün takvime yetmedi
Güneþi bulamadým, karanlýðým gitmedi
Dizimde derman bitti, kýyametim bitmedi
Kaçtýðým her fýrtýna atar savurur beni
Her adýmda insafsýz bir kurþun vurur beni.
Son noktasý konmamýþ yasaklý cümleyim ben
Bir lale yapraðýnda kanayan damlayým ben
Sesim bu yüzden soðuk, dediðim anlaþýlmaz
Ýçimde daðlar yaþar, kim ne yapsa aþýlmaz
Yollarým ki kördüðüm bir türlü ulaþýlmaz
Hürriyete bigâne bir garip köleyim ben
Son noktasý konmamýþ yasaklý cümleyim ben.
Güneþin eteðinde versem son nefesimi
Biliyorum yine de duyan olmaz sesimi
Takýlmýþken hayatýn dikenli tellerine
Dur bile diyemezken gözümün sellerine
Taþ duvar örülürken “yol”umun yollarýna
Yüreðimde saklayýp müstesna hevesimi
Güneþin eteðinde versem son nefesimi…
Ýrfan ÖZCAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.