Cama düþen damlaya bak Tek tek biten gözlerime inat Gözyaþým tur bindiriyor yaðmura Yarýþý hep vefasýz yar kazanýyor Aþkýn karartma yarýþýnda ve hüzne uðrak Bir sadakat kavgasýdýr bitmiyor.
Ýnsan beyaz yalanlara mahkum Suskunluk saatlerinin rengi kýrmýzý Kapýyý vurup gidiþi hýzmalý yarin Yalnýzlýðý çalar evin hýrçýn kapýsý Yar yönetir kalbimi aðlayan hayalin.
Yaðmur melankoliye dünden razý Hýzlanýp yaðýyor baþýmdan aþaðý Eski acýlar fena kaynýyor Bitmiþ aþklar bitkinliðinde eve dönüþ Kýyafetlerden hüzün damlýyor.
Son bir umut yaþýyor camdan dýþarý Kol kola iki sevgili ýslak aþk yaþýyor Bu adam yataðýnda korku gözlüyor Hayattan geçmek sýralý Yaðmurdan doðmak uçarý… Sosyal Medyada Paylaşın:
ERMAN ÖĞÜT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.