çocukken, her gece uçardýk uçardýk özgürce biz çocuktuk alabildiðine haylaz ama u/mutlu
çocukken rüyalarýmýz engin gökyüzü açýk günyüzü maviydi bizim için kuþkusuz korkusuz ve yaðýz kendinden emin ve özgür uçardýk rüyalarda sýnýrlar tanýmadan kurþun sesi duymadan insanlýk henüz bozulmadan vakur ve de mutlu
düðümlü olsa bile sarýldýðýmýz ipler kanatmazdý avuçlarýmýzý kopmazdý kýrýlmazdý umutlarýmýz vakur ve de gururlu
her geçen gün eksilirken rüyalarýmýz biz büyüdük artýrdýk þerre delil günahlarýmýzý yitirdik masumca çocukluðumuzu ve kazandýk kibirli büyüklüðümüzü
þimdi rüyalarda dahi göremiyoruz özgürlüðümüzü
bu yüzden ne u/mutlu hayallerimiz var ne de u/mut vaad eden insanlýðýmýz
Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.