KİMSESİZLER SESİZ AĞLAR

Kimsesizler Sesiz Aðlar
Isýz bir köþeye oturmuþ
Bir çocuk aðlýyor.
Gözlerinde umutsuz bakýþlarý.
Yanaklarýný ýslatmýþ akan yaþlarý.
Toparlak çehresi ile masum duruþu.
Manalý bakýþlarýnda kimsesizlik duygusu.
Kim geçiyorsa yanýnda kapatýyor yüzünü.
Bir umutsuzluktur kaplamýþ gözünü.
Önce uzun uzun bir noktaya bakýyor.
Sonra ufuklara dönerek,
Gözleri sonsuzluða akýyor.
Ýþte bir çoðunda, Bir tanesi daha.
Yalnýzlýða terkedilip, Atýlmýþ sokaða.
Bu içimi kemiren,
Ateþimi körükleyen.
Kaçýncý olay
Sonu düþünülmeden
Yapýlan iþler. Nekadar kolay.
Ali Koçak
Mayýs 1974 Zeytinburnu /Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: