SONBAHAR

SONBAHAR

Ben harf harf daðýttým adýmý
Bir cümle bile deðilim artýk
Klasik bir kadere aboneyim
Ödevim hep yenilmek anladým

Ben her þeyi sonradan anlýyorum
Demek de içimden geçmiyor ama
Böyle müzmin bir huyum var

Ýstedimki uyandýðýmda bir sabah
Yanýmda sevdiðim yüzü çiçek dolu
Aþk manzaralý bir masada üzüldüðüm
Dakikalar yok olsun birer birer

Zorunlu mutluluk yasasý çýkartsýn akýllýlar
Gözden ýrak olan gönülden ýrak olmasýn
Ne olur kuþ sesleri koysunlar gönlümüze
Erkekçe teke tek olsun kavgada dostlukta

Daha neler neler istedim de
Koca gönüllü tanrýdan
Hiçbirini vermedi
Bu yüzden iþte öldürdüm kendi Tanrý’mý

Tuzundan bunalmýþ denizlerde yüzdüm
Kana kana susamýþ çeþmelerden içtim
Ýçim giderilmemiþ isteklerle dolu
Bütün acýlarýmý insanlardan aldým

Ben þimdi baþýmý alýp gitsem
Kim üzülecek kim su dökecek yoluma
Kim taþýyacak keder dolu bavulumu
Gölgemi hangi kuþlar yiyecek

Kalbim yaklaþtýr kulaðýný yalnýz sana
Anlatacaðým
Bir yaþamý tek bir hatýrayla doldurmak
Neymiþ sende öðreneceksin

AKÝF ÝNCE

Sosyal Medyada Paylaşın: