AY DÜŞER GECELERDEN
Ay düþer gecelerden;
Çýðlýk çýðlýða yýldýzlar…
Geceme hüzün yükler,
Sonu gelmeyen sonsuzlar.
Ay düþer gecelerden;
Efkârý taþýr omuzlar…
Gecelerde doðar, gecelerde kaybolur;
Uzanýp da tutamadýðým yýldýzlar.
Ay düþer gecelerden;
Avuçlarýma dolar yalnýzlar.
Bir cami avlusunda,
Belki bir köþe baþýnda,
Belki yedi, belki on dört yaþýnda
Saçlarý kývrým kývrým,
Ceylan bakýþlý kýzlar…
Yem olurken kudurmuþ bedenlere,
Salyalar saçarken soyu olmayan soysuzlar,
Yarýnlara hasret býrakýr bizi,
Kaný olmayan kansýzlar.
Ay düþer gecelerden;
Gözlerim buðulu kan…
Ellerim titrer zifiri karanlýklarda…
Servi söðütler ilmik atar düþlerime…
Umutlarým seni çaðýrýr.
Vuslatým yol yorgunu,
Kan ter içinde kalýr yalnýzlýðým,
Zamaný öldürürüm, doðmayan zamanlarda,
Testimi doldururum akmayan sularda.
Sana sevda þiirleri yazarým,
Hasret yüklü hecelerden,
Gecelere sýðýnýrým,
Bitmeyen gecelerden…
Ay düþer gecelerden;
Avuçlarýma dolar gözlerim.
Dilimde hep ayný nakarat,
Adýn takýlýr zamanlara…
Ey sevgili,
Þimdi hüzün taþýr yýldýzlar.
Matem giyinmiþ düþlerde,
Esir kalýr sözlerim.
Yýldýzlar yanar söner,
Ay düþer gecelerden,
Ve ben hep seni özlerim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.