Düşündükçe Seni

Boþtu odam
Sandalye, kitaplar ve masam
Öylece duruyordu
Düþündükçe seni, mutluluk doðuyordu
Coþkuyla sarýlýyordum mevsimlere
Berraklaþýyordu deniz
Bambaþka oluyordu gökyüzü
Düþündükçe seni...

Bir ayet gibi okuyordum aþký
Ehramlardan sýyrýlýyordu ruhum
Doð yüreðime bu sabah
Hiç batmayacaksýna...

Düþündükçe seni
Bir hançer saplanýyordu baðýrma
Umutlar hayaller sokaðýnda
Kayboluyordum...
Sonsuza açýlan pencerede









Sosyal Medyada Paylaşın: