bo
Uçmayı Unutturan Yaralı Bir Kuştur Gurbet
bonheur
Uçmayı Unutturan Yaralı Bir Kuştur Gurbet
Güneþin doðmaya korktuðu koyu bir karanlýktýr
Çiçek açmaz bahçesinde, ot bitmez, fiat biçsen para etmez
Çehresinde yara izleri, bakmaya korkar insanýn gözleri
Gideni çok, döneni yok, soðuk eser rüzgarý
Tanýmaz baharý, yazý, hüzün kokar nefesi
Kýþa benzer mah cemali, yüreði buzdan bir parça
Silahsýz bir savaþ, bir hasretlik kavgasýdýr gurbet
Ömre zarar yedi kollu bir canavar...
Elinde eski bir valiz, gözünde yaþ çýkarsýn yola
Bir eþya gibi koyarlar seni trene, aðýr gelir yükün sevene
Tren kalkmaz, rüzgar itse de güç yetmez
Gurbetin çilesi büyük, tortusu çok, yüzü karanlýk mý karanlýk
Ýçinde keder, içinde hasretlik, içinde aþk...Nasýl kalksýn tren?..
Sonu görünmeyen, uzayýp giden bir yoldur
Her istasyonda birkaç sen eksiltir senden
Ayaðýn hangi þehrin göbeðine basacak
Kolun, bacaðýn hangi kaldýrýma taþ olacak
Aklýn baþýndan gidecek mi, baþ boynunu terk edecek mi
Bilemezsin, bir muammadýr o çözemezsin...
Bir kolun ceketinde, diðer kolun yer çekimine endeksli
Tek ayak, tek bacak, ellerin koparýlmýþ bileðinden
Kanayan yüreðinde dram, hangi elinle tutacaksýn hicraný
Ellerin alýnmýþ senden, çaresizsin kanýyor yaran...
Buðdayken un olmuþsun dönen diþliler arasýnda
Parça parça bir sen daha çýkmýþ arta kalan senden
Hayat toz-duman!..
Toplayabilirsen sokaklarda býraktýðýn kollarýný
Bileklerinden koparýlan ellerini ve kaldýrýmda býraktýðýn baþýný
Ve dizlerinden vazgeçen ayaklarýný, sor kendine bu yýkýmýn sebebini
Ve sor, ayakkabýsý var mýydý kaldýrýmdaki yaralý ayaðýnýn?
Ey yolcu! Olur da, bir gün azade olursan bu zalimin yurdundan
Kaldýrýmda býraktýðýn elini-kolunu, bacaðýný, omzunu
Ýçi keder yüklü o eskimiþ valizini
Hatta aklýný yitirmiþ baþýný da almayý unutma yanýna
Belki bir sen daha yaratýlýr, gurbetin zehrine panzehir senden!..
Silinir koyu karanlýklar, aydýnlanýr gönül bahçen
Ve güneþin doðduðu yere yeniden bakar gözlerin
Ki orada gurbet yok, sevinç ekilmiþ gül bahçelerine
Aç kollarýný kucaklasýn gökyüzünü yüreðin
Her yer gülistan ve sen yeniden insan!..
Rukiye Çelik/Ankara
15 Aralýk 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.