bir olandan daðýlmýþýz bulup tanýmak adýna birbirimizi duvarlarýn tanrýlarý dua bekliyor çok çalýþmalýyýz bir nefeslik bir tabureye çöküyorsun anlayabiliyorum olanlar farklý bu lodos da hiç yaramadý üþüyerek ýsýnanlara tanýmadýðýn yüzler sarmýþ mekaný o kara kýz saçlarýný kýrmýzýya toplamamýþ hem çýðlýðý uzakda herkes -her gün bir bukalemunu kurban etmiyor kýþ yazý akýl bunaltan bu doðal olurdu olsa birinin çocukluktan kalma uðultusuz yaylaðý çýkar biri küfreder boþluða en loþ köþeye soyunur gider aðzý kilit biri kendini olmuyor hiçbiri rüzgarýn koþan ayaklarý gelmiyor -kavaklarýn yelleri renkler kendiliðinden eriyor ritmik -boðaz yanmasý gibi dudaklarým kimin cevabýný bilmiyor kimse diller güneþi öpecek kadar uzun deðil üstelik
0047
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.