Defalarca kanayan yarama,
Ne hakla dokundun gözyaþlarýnla.
Sarýp sarmalaman gerektiði yerde,
Bin býçak darbesi vardý kelimelerinde.
Çocuktum, büyüttün ellerinde ,
Hýrçýndým üstelik, uslandým göðsünde .
Ne de alýþmýþtým oysa herþeye,
Bu zamansýz öfkelenmelerin ne diye.
Uykusuz gecelerim, benzer oldu ölüme.
Bir sözün vardý sevgili, ölüm yoktu bize.
Ne deðiþti de terkedip sol yanýmý,
Attýn yüreðimi bu yokluðun en dibine.
Elbet vardý bir hatam, eyvallah!
Bazý zamanlar yasaklýydý gülüþüm, doðrudur.
Fakat bu deðildi bir fakirin sofrasýndakiler,
Bir yudumluk aþkýn kalýntýlarýyla, zordur yaþamak.
Hayat dediðin kýsadýr yarensiz,
Göz ne görür ki þimdi sensiz,
Dil harflerin söyleniþini unuttu;
Bedenim ise her dem ölüyor istemsiz.
Varsýn öyle olsun sevmelerin bedeli.
Bir güz sonrasý bekliyorum senden sonraki cemreyi.
Hak, ne verirse bilir elbet sevgili
Hakettiðimiz nefesin vardýr elbet bir sebebi. . .
19:21
14.12.2017
Demir A.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.