YÜZÜNCÜ HAZAN

Unuttuysa vardýr bir nedeni diye
Kaç kere avundum cahilliðimle
Yetmiyor bana acý sözlerin, yetmez
Biraz da gülümseyen gözlerini yolla
Gitmiyor gözümden resmin, hayâlin
Gel, kal ve gitme; gözyaþým olma

Aðýr aðýr geçiyor geceler bilirsin
Soluyor çiçeklerim teker teker
Uykularýmda bile rahat býrakmýyor
Taze bir gülü andýran hasretin
Takvimden bir yaprak daha koptu
Yüreðimden kopan parçalar gibi
Bir can daha gitti canýmdan benim
Penceremin camýndan süzüldü kuþlar
Gittiler ve gelmediler...

Hikayemizi yazdý ve gitti zaman
Boðulduk kendi dalgalarýmýzda
Kýrýk cam parçalarýndan geri kalan
Biraz ayrýlýk, gözyaþý; biraz da hüsran

Dönemezdik biz artýk birbirimize
Böyle buyurmuþtu hikayemizi yazan
Sen gittin ya, sana ilk gözyaþý bunlar
Ben alýþkýným, bu belki yüzüncü hazan
Gel, kal ve gitme...

Sosyal Medyada Paylaşın: