MELAL
Hasrete sýðýnmýþ,gönül gam saklar,
Sonsuza uzanan,hüzünler saklar,
Bilinmez sonrasý,ne sýrlar saklar.
Enkazýn sahile,vurmuþ gör artýk.
Bilmezler ki gözler,yaþlar içinde,
Gönül onca dertli,iþler içinde,
Garibin yüreði,kýþlar içinde.
Yüreði sýzýlar,burmuþ gör artýk.
Gönlünde yangýna,su döken yok mu ?
Sendeki sevdaya,diz çöken yok mu ?
Düþlediðin gülde,hiç diken yok mu ?
Dikeni namluya,sürmüþ gör artýk.
karanlýk kuytular,mekanýn olmuþ,
Gam kasavet keder,can dostun olmuþ,
Felek sabrý sýnar,gün çile olmuþ,
Þeytani tuzaklar,kurmuþ gör artýk.
Yalnýzlýk yanýnda,oymuþ yoldaþýn,
Gözyaþý ve keder,olmuþ yoldaþýn,
Tükenen umudun,sonmuþ yoldaþýn.
Melalin karþýnda,durmuþ gör artýk.
Her þeyin yok olmuþ,çýplak gibisin,
Özlemler elinde,tutsak gibisin,
Bir tutam sevdaya,muhtaç gibisin,
Kader defterini,dürmüþ gör artýk.
Tuðal KÖSEMEN
13.Aralýk.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.