Zaman akýp giderken hiç sormadan bize, Ne kalýr ki elimizde, emek verdiðimiz sevgiden baþka. Tükenen sevdalar, biten umutlar geride kalýr, Hüzün çökmüþtür alnýmýza, Nemlidir gözler, görmeyi istediðini göremediði için..
Hayatlar çalýnmýþ, olmak istediðimiz zamandan uzaklaþmýþýzdýr, Sadece aný defteri kalýr dost dediklerimizin arasýnda.. Haykýrýþlar, yakarýþlar boþunadýr artýk, Sol yanýmýzda kalan boþluk hiç dolmayacaktýr mahþere kadar, Zaman akýp giderken hiç sormaz yalnýz mýsýn? diye .
Yanýmýzda olmasýný istediðimiz baþka diyarda, Burnumuzu acýtan yabancý kokulara karýþmýþtýr. Elleriyle dokunduðu ellerin hiç ýsýnmaz, gittiðinden beri.. Sevgi pýnarlarýn kurumuþtur, mevsimler hazan olmuþtur sana, Ne önemi vardýr, O yoksa akýp giden zamanýn…
Ölümü beklersin, tek kiþilik koltuðuna oturmuþ Tat alamazsýn biten ömürden, gýdasý O’nda kalmýþtýr. Hafif hafif bastýran sevgisizlik aðrýsýný hissedersin yüreðinde, Vakit gitme vaktidir, son kez güler nemli gözlerin Son defa bakarsýn O’nsuz yaþadýðýn tek kiþilik odaya… Sosyal Medyada Paylaşın:
birtanesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.