sürgün bir anka masalı / iki

- bizim ellerimiz kirli, temiz deðil sizinkiler… -

bizim ellerimiz kirli, avuçlarýmýz nasýrdýr
nefesinde can taþýyan ebabilden miras biraz.
bizim göðe inancýmýz uçmað oldu bin asýrdýr
kardeþini hasmý bilen bir kâbil’den miras biraz.

bizim ellerimiz kirli, yüreðimiz harman yeri
toprak ana ne verdiyse ona þükür eyledik biz.
oysa rahim goðsümüzdür, göðsümüz tek iman yeri
o neyi fýsýldadýysa bir tek onu söyledik biz.

bizim ellerimiz kirli, yýkayacak suyumuz yok
yüzümüzü yeryüzüyle yýkadýk; yok yüzü yerin.
yusuf olduk züleyha’dan sýðýnacak kuyumuz yok
bizi bizden gizliyorken aslýnda çok yüzü yerin.

bizim ellerimiz kirli, parmaklarýmýz kýrk boðum
tesbihatla yýkanmasý zor bizim günahýmýzýn.
kalûbelâ sürgünüyüz, çok ölüm gördük çok doðum
baþkasýnýn tövbesinde gölgesi yok ahýmýzýn.

bizim ellerimiz kirli, kirpiðimiz gün yanýðý
gözyaþýmýz ýrmak olsa bir hüseyin etmez hâlâ.
dudaklarýmýz kerbelâ baðrýmýz kureyþ tanýðý
ahýmýz bir ahûzara ses olmaya yetmez hâlâ.

bizim ellerimiz kirli, þiir deðdi diye belki
kaç redifte kaç piþmanlýk yanýyor bir biz biliriz.
kaç nokta bir virgül için boyun eðdi diye belki
kaç þiir bitmediðini sanýyor bir biz biliriz.

bizim ellerimiz kirli, bazen nazým kokuyoruz
bazen pir sultan bizimle karalýyor kâðýtlarý.
bazen necip fazýl ile göðe þiir dokuyoruz
bazen ahmed arif ile yazýyoruz aðýtlarý.

bizim ellerimiz kirli, terimiz cinayet kokar
kendi vasiyetimizi yazmak emredildi bize.
bizim kalemimiz kýrýk, cümlemiz bin ayet kokar
çünkü kendi kabrimizi kazmak emredildi bize..

bizim ellerimiz kirli, onurumuzsa tertemiz
baktýðýmýz yer gökyüzü, gördüðümüz her yer kara.
attýðýmýz adýmlarýn altýnda kaybolmuþ her iz
yürüdüðümüz sokaklar sürer bizi intihara.



onaralýkikibinonyedi

istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: