Kaldýrýmlara dökülmüþ sonbahar yapraklarý gibi
Rotasýz… Bilinmez bir yolda yürüyorum!
Canýmý yakan yüreðime ekilen hüzün tohumlarý
Büyüdükçe büyüyor içimde.
Gözyaþlarým onlarý suluyor…
Ve besleyip büyütüyor yüreðimde!
Yalnýzlýk zincirleri baðlanýyor
Sarýyor sýkýca yüreðimi… Hayallerimi de!
Çaresizliðin kol gezdiði sokaklarda
Nefes alýp yaþamaya çalýþýyorum þimdi.
Loþ bir sokak lambasý gibi
Sevgimi attýðým adýmlarýma rehber edindim…
Hayaline sarýlýp gecelerime seni ekledim.
Yaðmurla yarýþtým kimi zaman
Seni gözyaþlarýma gizledim!
Umutsuzluða dönüþtü sevgim.
Seni çaresizce bekledim…
Bir ýlýk meltem gibiydi sözlerin
Þimdi onlarý duymaya hasretim…
Yalnýzlýk yaðmurunda ýslanýyorum!
Sevgine sahipken yüreðim
Sensizlik bir virüs gibi
Yerleþiyordu vücudumun her zerresine…
Yüreðim acý çýrpýnýþlarla kanýyor þimdi
Sensizliðin kollarýnda buldum bir anda kendimi
Bataklýkta yol almaya çalýþýyorum.
Ýþte her çýrpýnýþta gözyaþlarým yoldaþ oldu bana
Bir maðarada mahsur kaldým belki…
Bir umut ýþýðý arýyorum çaresizce!
Masallarda saklý mutlu sevgileri
Arayýp duruyorum uzak ülkelerde þimdi!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.