Gözlerim uzaklara dalýyordu artýk! Hayallerim uçurumun kenarýndaydý… Düþtü düþecekti kayalýklarýn arasýna Kan gölüne dönecekti o mavi sular Kýrmýzýnýn o can yakan rengi Maviliði yok edecekti belki… Sen düþlerimden bile uzaktýn artýk! Aramak zorunda mýydý gözlerim seni? Düþünmek zorunda mýydým o eþsiz gözlerini? Sen beni yok saymýþken Hala ben buradayým demeli miydim? Yanlýþlardaydým demek ki… Sevilmeyi isteyip sevmekti en büyük yanlýþým! Doðrularýmsa yalnýzlýðým olmuþtu Yokluðun, yalnýzlýðýn tek gerçeðimdi artýk! Sevilmek senin kadar uzak bana… Tek gerçek var! YokLuðun… Yokluðuna mahkûmum… Yalnýzlýðýna tutkun…
Sosyal Medyada Paylaşın:
((Ayşe)) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.